101 Doelen, te realiseren binnen 1001 dagen. Een aantal kleine eenvoudige dingen - wel realistisch blijven - en wat grotere projecten. Sommige doelen zijn door anderen bepaald. Begonnen op 11 maart 2013, de doelen vind je rechts onder de foto. De groen en rood gekleurde doelen zijn klikbaar, zo vind je de blogupdates over die betreffende doelen inclusief bewijsfoto's (indien toonbaar...)

zaterdag 7 september 2013

Modderbad-to-the-max

Nog fris en fruitig voor de start

Vandaag was het zover... Doel 41, de Drekrees. Op naar Schipluiden met een prima weertje! Gehuld in voetbalschoenen, strakke broek om beesten op plekken waar je ze ècht niet wilt tegen te gaan en voorzien van een kek blauw nagellakje dat volgens mij bloedzuigerwerend zou zijn - een mens mag hopen - zag ik bij aankomst Lianne al zwaaien. Ook Eugène, Chris en Marijana vonden we al snel. De andere Lianne kwam iets later maar haalde de start gelukkig net!
Met 300 lopers ging de Drekrees van start

We moesten drie rondes over het uitgezette parcours doen, waarbij we in totaal 42 keer een moddersloot in moesten en 6 keer door de brede vaart. Slechts 3 moddersloten na de start dacht ik al 'Waar ben ik aan begonnen'. Allemachtig, wat was het zwaar. Die sloten IN is het probleem niet zo, daarna zak je letterlijk tot je knieën in de zompige bodem van de sloot en vervolgens moet je met modder in je ogen, oren, neus en mond die hoge gladde steile kant weer op zien te komen. En dat dus in totaal 48 keer. 
Eerlijk is eerlijk, tijdens de eerste ronde dacht ik niet dat ik alle drie de rondes zou kunnen gaan halen. 

Het vreemde was... ronde twee ging een stuk beter dan de eerste! Toen durfde ik wat verder in de sloten te springen, tot vlak voor de overkant, dat scheelde best wat energie. We hielpen elkaar steeds de hoge kanten weer op (nou ja, zij hielpen mij meer en vaker dan andersom...) en we bleven allemaal bij elkaar. 

Om jullie een indruk te geven, hier één van mijn sprongen in één sloot. En zo ging dat dus achtenveertig keer. Aanschouw de elegantie, gratie en overgave (...)








Je ging af en toe dus zo goed als koppie onder in die drab. Stinken dat het deed!
Tijdens de tweede ronde kon je merken dat de vissen in de vaart hadden geleden onder de kudde van 300 man/vrouw die er tijdens de eerste ronde al door moesten. Er kwam een flink aantal boven drijven. Eén deelnemer was kennelijk erg blij met zijn vangst, want die liep de rest van het parcours met een enorme vis te zeulen...

Toen we eenmaal twee rondes hadden gedaan, had ik het gevoel dat ik ronde 3 ook nog wel ging halen. We waren inmiddels de allerlaatsten - de winnaar was met ruim 20 minuten binnen en wij deden er ruim een uur over - maar dat mocht de pret niet drukken. We waren niet afgehaakt of uitgevallen!





We hebben het gehaald! Nadat we door de finish waren stonden er jongens met (ijskoude) brandslangen om de ergste modder van je af te spuiten en waren er buitendouches (ook koud, uiteraard). Na tien minuten koukleumen stroomde de modder nog steeds overal vandaan, zijn we in ons ondergoed naar de auto's gelopen en hebben we ons daar omgekleed. Vieze kleding in een vuilniszak, verder douchen kwam thuis wel. (Ben inmiddels al drie keer onder de douche geweest maar de slootgeur komt nog steeds bij vlagen in mijn neus. Maar het was het waard.) We kregen nog een Drekrees 2013 t-shirt ter herinnering, dat nog in de kofferbak van Lianne ligt, bedenk ik nu.

Lieve Lianne, Lianne, Eugène, Chris en Marijana, heel erg bedankt voor de leuke dag en jullie support (en sleurtechnieken!).
Lieve Mariëlle, dankjewel dat je kwam kijken en foto's maken! Dankzij jou kunnen we zeggen 'gelukkig hebben we de foto's nog'.


Oh ik zou het bijna vergeten, uiteraard na afloop ook nog even bellen geblazen. Schipluiden mag dus ook weer worden toegevoegd aan de blaaslocaties! Helaas helemaal vergeten in bemodderde toestand wildvreemden te knuffelen...


Doel 9: Blaas bellen in 20 plaatsen/steden

1 opmerking: